 Wysłany: Sob 19:31, 17 Gru 2005 Temat postu: |
|
| Mi się 9 podoba | |
| Wysłany: Pią 16:06, 16 Gru 2005 Temat postu: |
|
| a ja z wami | |
| Wysłany: Czw 14:52, 15 Gru 2005 Temat postu: |
|
| zgadzam się z Czarkiem | |
| Wysłany: Nie 21:51, 11 Gru 2005 Temat postu: |
|
| Dobre musze pochwalic 3 najfajniejsza | |
| Wysłany: Nie 20:17, 11 Gru 2005 Temat postu: Moje wiersze |
|
| Wiersz 1 :
Zachód słońca Zachód słońca to rozpoczęcie dnia dla zwierząt, a skńczenie-dla nas ludzi. Zachód słonca romantyczna chwila, zachód słońca, można to porównać do wielkiego przeżycia, bo, niektórzy ludzie, zachód słońca uważają jako cud.... Wiersz 2: Taniec Taniec niczym ruchy motyli, na tle błękitnego nieba. Taniec to wyrażanie uczuć, emocjii, miłości lub złości. Nie składa się on jedynie z kilku kroków które wszyscy oglądają. Składa się z rytmu i przyjemności. A potwierdzić to może jedynie tancerz. Wiersz 3: Magia Magia, to miłość, to hooby, to dla jednych świat a dla innych nicość. Magia może być cud, lub wywróżenie przyszłości, ale magią może być także czyjś uśmiech lub rozmowa z kimś. Czasami magia to może być, najwyczajniejszy gest lub, większy jak pomoc komuś innemu. Magia to słowo z tysiącami wytłumaczeń. A określić może ją ten, kto w nią uwierzył. Wiersz 4: Poezja Poezja pisana, poezja czytana, poezja mówiona, ta sama, to ona. Poezja to słowa, a słowa to myśli które każdy ma. Poezja to wiersz, którego każdy znajdzie sens, pozezja to źródło wiedzy z którego możesz czerpać wiedzę także ty. Poezja to jest świat, a świat to jesteśmy my, więc bądź poezją tak, jak ona tobą jest... Wiersz 5: Spokój Spokój- mi kojarzy się z samotnością. On jest samotnością. W samotnym dla nas czasie przychodzi cisz i spokój, już nikt jej nigdy nie zmieni, tego białego śladu w sercu. Białego przez ciebie pozostawionego, z myślami skłocona, na serce obrażona, że wybrała właśnie jego... Wiersz 6 : Rzeka łez i krwi W pewnym państwie dla nas nie znanym, w Polsce w przeszłych czasach, ulicami rzeki strugi łez spływały i krwi wylanej z ciała człowieka. Roślin obumarłych nawet widnieć na horyzoncie nie było, promyki słońca Polskę omijały, deszcze, powodzie nas zalewały- ludzi poległych przez Niemców zwiady. A inni ludzie, ukryci w murach swego dawnego domu, zgineli głodem, łzami oblani, przykryci zwłokami innych. Dzieci i matek krzyk ciągle słychać, ojców z szablami na wojne jednak widać. Czołgi i trumny z zwłokami poległych, i Niemców sznóry z niewolnikami- Żydami, wczaśniej przez Niemców dużymi wrogami. Serce człowieka, nie może pojąć ile przeżyć ojczyzna przeżyła! Wiersz 7: Już nigdy Już nigdy twe ręce na moich nie spoczną, już nigdy twe usta moich nie dotkną, już nigdy nie powiesz nic do mnie, bo kłótnie nikt inny a ty rozpocząłeś. Więdz gódź się z tą myślą, na zawsze mnie straciłeś, już nigdy nie pokocham Cię. Mam nadzieje że me serce innego znajdzie sobie, innego niż ty... Mam nadzieję... Wiersz 8: Prawda o życiu "Przez całe życie nie napiszemy prawdziwego wiersza o życiu-nikt przed śmiercią go jeszcze nie poznał, umie tylko opisać: długie, napotkane bólem, samotnością i łzami. To skąd radość? -Pan bóg nam dopomaga, bo sobie nie radzimy, zamykamy się w sobie, nie wierzymy że to jest właśnie życie." Wiersz 9 : Wojny łza spływa zamarznięta na ludzką twarz, twarz człowieka polaka w ojczyźnie widzianej, lecz tu polskiej kultury już brak, tylko krew i kałuże jej zlewają, naszą piękną ojczyznę nie taką malowaną jak ją królowie ochrzcili. Teraz Niemców już słychać strzelby, Czyż to ludzie czy kupce, psy czy kobiety wszyscy na słow hitler cisze na ustach przybierają... Wojny walki odgłos zabrzmiał po raz ostatni.... Lecz czy na pewno? Wiersz 10: I gdy wojna rozpoczyna, smutek w oczach tego. Myślę że ta wina wroga przesadziła, dużo już. Wciąż odegrać chcą się na nas. Za obronę naszego narodu. Cóż czy oni serc nie mają, i pozwalają spuszczać nam łzy, gdy to dziecko tak płacze łka z nadzieją na cud... Myślę sobie, że to prawda- ludzie diabły są. Oni już nic nie widzą. Tylko sami zatroskani, chcą by ich ten wielki naród łzy porównany był do bóstw. Myślą tylko swymi oczyma, już uczucia to jest grzech, a niewspomnę już o myślach, chopciaż każdy ma je sam. Wojna to okropna rzecz, pełna łez i krzyków dzieci, a gdy tylko na myśl weźmie ci się taki żołnierz, ten ze strony złej, każe iść dziś Ci się wynosić, bo jak nie to będzie źle. Już dość groźb tych mamy, po cóż besztać naród nasz? Milion ludzi choć zabije to naszego kraju nie! Bo słowo, chociaż wielkie, to na naród wpływu nie ma. Tylko czyn i historia podtrzyma dgodność naszą. |
|